Geçtiğimiz günlerde Fransa'nın Paris kentine, karikatür dergisine İslam adına yapılan terör saldırısından dolayı geniş çaplı düzenlenen yürüyüşe, "İslam terörü tasvip etmez" mesajı vermek için giden Başbakan Ahmet Davutoğlu, taziyeleri kabul eden Fransa Cumhurbaşkanı Françios Hollande tarafından son derece samimiyetsiz bir şekilde karşılanmış, bu samimiyetsiz ve umursamaz davranış karşısında ise, Ahmet Davutoğlu'nun şaşkınlığı kameralara yansımıştı.
İşin açıkçası buraya kadar olanları pek yadırgamadım. Sözde Ermeni soykırımını kabul etmiş ve her fırsatta Türkiye düşmanlığını açıkça ifade etmiş bir parlamentonun Cumhurbaşkanından da, bundan daha güzel bir davranış beklenemezdi. Zira yıllarca Türkiye'ye karşı hem Asala Ermeni çetesini, hem de Pkk'yı desteklemiş bir devletten bahsediyorum. Benim asıl yadırgadığım nokta, sosyal medya da muhalefet yapmak adına milliyetçi ve ulusalcı diye adlandırılan kesimin, Ahmet Davutoğlu aracılığı ile Türkiye'ye ve İslam dünyasına yapılan bu saygısızlığı, adeta ganimet bulmuş defineci edasıyla paylaşmalarıydı. Burada şununda altını çizerek belirtmek isterim ki, "Kesinlikle" Ahmet Davutoğlu ile aynı siyasi görüşü paylaşmıyorum. Ancak François Hollande'nin yaptığı bu saygısızlığın hedefinde Ahmet Davutoğlu'nun şahsı değil, tüm Türk halkı ve Müslümanlar yer almaktaydı. Davutoğlu oraya bir mesaj vermeye gitmişti. Bu mesaj sözden ziyade, fiili bir mesaj niteliği bulunmaktaydı. Konuyu dağıtmadan asıl meseleye gelelim. Devlet düzeyinde yapılan bu saygısızlık, benimle aynı ideolojiye sahip insanlar tarafından bile sevinçle karşılanmış, Facebook ve Twitter gibi sosyal mecralarda çarşaf çarşaf sergilenmişti. Halende sergilenmeye devam ediyorum. Bunu paylaşan insanların, bunu bilinçli mi yoksa bilinçsiz mi yaptıklarını çok merak ediyorum. Düşünün ki birisi sizin milliyetinizden ve inancınızdan dolayı saygısızlık yapıyor ve siz bu saygısızlığın video görüntülerini gururla(!) paylaşıyorsunuz. Ne kadar akılcı değil mi?
Hükümet partisine kinin sonucu, insanın kendi kendini rezil etme pahası olmamalıdır. Etkili muhalefet yapamayanlar, yaptıkları bu ucuz politikayı muhalefet olarak algılamakta ve bu tarz yakışıksız eylemlerle başarıya ulaşacaklarını düşünmektedirler. Lakin bu Türk siyasi tarihinde hiçbir zaman böyle olmamıştır ve bundan sonra da olması imkansızdır. Seçmene vaatlerle yaklaşabilirsiniz, ancak böyle bel altı eylemlerle yaklaşamazsınız. Sosyal medya da sevinçle o görüntüleri paylaşmakla, Fransa Cumhurbaşkanı François Hollande'nin samimiyetsiz üslubu arasında ne fark olduğunu söyleyebilecek birileri var mı?
Mevcut siyasi liderlere baktığımızda da durum yine içler acısı.. Fransa yönetiminin yaptığı bu saygısızlığı o dakikalarda kınamaları gerekirken, maalesef bunu yapmayarak, işte Türkiye'nin Batıdaki imajı söylemlerini devam ettirmişlerdir. Oysaki zaman kenetlenme zamanıydı. Fransa Cumhurbaşkanı ise, yaptığı hatanın farkında varmış mıdır? bilinmez ama, gerçekten dünya üzerinde barış olsun söylemini desteklemiş olsaydı, başta Ahmet Davutoğlu ve İslam ülkelerinden gelen katılımları dikkate almalı ve bu liderlerle daha samimi bir şekilde ilgilenmeliydi. Terörist devlet İsrail yönetiminden yürüyüşe katılan Netenyahu ile kucaklaşmaları, aslında dünya barışı konusunda ne kadar samimiyetsiz olduklarının bir göstergesi değil miydi? Belki Netenyahu'ya sergilemesi gereken davranışı, Türk ve Müslümanlara karşı sergilemeyi tercih etti. Aslında buna da çok şaşırmadım. Zira Filistin'de ölen halkta kendi halkı değildi ki, İsrail'e karşı bir tutum sergilesin.
Türk halkı artık neyi gerçekten istediğini, neyi bilinçli bir şekilde yaptığı iyi düşünmelidir. Kargaşaların had safhada olduğu bir dünyada bir ve beraber olamayanların sonunun hezimet olduğu, Irak'ta, Suriye'de, Libya'da ve daha birçok coğrafya da görülmüştür. Bunlardan ders çıkarılmalı, ucuz siyasi politikalar bir kenara bırakılıp, milliyetine ve inancına karşı yapılan saygısızlıklara karşı -Demokratik- bir milli duruş ortaya koymalıdır.
