Bundan birkaç yıl öncesine baktığımız zaman, teknoloji kulislerinde üstü kapalı bir şekilde ifade edilen başkanlık sistemi, artık iktidar kanadı ve Cumhurbaşkanı tarafından açık bir şekilde dile getirilmeye başlandı. Muhalefet ise başkanlık sistemine tamamen karşı. 

Vatandaşın sistem hakkında görüşlerine baktığımızda ise, muhalefet partilerine oy veren kesimin karşı olduğunu, Ak Parti tabanının ise çok küçük bir kesiminin karşı olduğunu ancak bu oranın yok denecek kadar az olduğunu görüyoruz.  Konuya temkinli yaklaşmak isteyenlerin sayısınında hatırı sayılır bir oranda olduğunu söylemek mümkün.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın iki gün önce bir yemek davetinde topladığı düşünce derneklerinin yetkilileri ve akademisyenler ile konuyu müzakere etmesi, başkanlık sisteminin yakın bir süre içerisinde yasal zemine işleneceğini gösteriyor.

Başkanlık sistemi tartışmalarının sağlıklı bir şekilde yürüyebilmesi için yapılan bu istişarenin açılış konuşmasını yapan Cumhurbaşkanı, 13 yıllık tecrübesine dayanarak, başkanlık sistemini önerdiğini söyledi. 

2007 yılında Cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesine izin verdiklerini, aslında başkanlık sisteminin bunun bir güncellemesi olduğunu da sözlerine ekleyen Cumhurbaşkanı Erdoğan, Başbakanlığı zamanında yeni anayasa ile bunu gerçekleştirmek istediklerini, ancak konuya muhalefetin soğuk baktığını da sözlerine eklemişti. Ancak son aylarda yaptığı yeni hamle ile, başkanlık sisteminin Türk modeli olacağını söyleyerek, dikkatleri yeniden üzerine çekti. Ona göre Türk modeli nasıl olur? Nasıl Olmalı ve olacak? Bu konuda kesin bir netlik yok. Ancak bu söylem ile, Türk modeli bir başkanlık sisteminin ilk adımı atılmış görülüyor. Ayrıca bu söylemle kamuoyunun tepkisinin de ölçülmesi hedeflenmiş olabilir. 

Cumhurbaşkanının Ahmet Nejdet Sezer döneminde mevcut olan bir takım sorunların kendisine dokunduğunu, ancak bunu paylaşmayarak "içime attım" demesi de hayli dikkat çekici bir ifadeydi. 

Bu vesileyle başkanlık sistemi Türkiye gündemine gelmiş oldu. İyi mi olur Kötü mü? bilinmez ancak, Türk siyasi tarihinde köklü bir değişimin olacağı gerçek. Muhalefet partileri ise başkanlık sistemini, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın sultanlık kurmayı istediği için gündemde tutmaya ve yasalaştırmaya çalıştığını iddia ediyor. 

-Şimdi kararı meydanlar verecek- gibi bir söylemle ise, başkanlık sistemi hakkında bir referandum olabileceğinin de sinyalleri verilmiş oldu. Sivil bir anayasa ile birlikte gelecek başkanlık sistemi, birçok olumlu etkiyi de beraberinde getirebilir. Ancak sistemin detaylarının iyi incelenmesi ve neleri getirip götürüleceğinin çok iyi tartışılması gerekir. Bu tartışmanın birinci muhatabının da, mutlaka muhalefet partilerinin olması gerekir. Zira aynı fikirleri paylaşanlar, doğru bildikleri yanlışlar üzerinde kararlı olmaları durumunda, bunun bir takım bedellerini tüm toplum çekecektir.

Başkanlık sistemine geçiş dönemindeki tüm aşamalarında, tamamen Türk siyasetinin ihtiyaçlarını giderecek şekilde düşünülmesi temel esas alınmalıdır. Karar mercilerine etkileri göz önünde bulundurulmalı, iktidar ve muhalefet partilerinin konu üzerinde mutlak şekilde mutabık kalmaları en önemli unsurdur. Aksi halde telafi zor siyasi karmaşalığa neden olacaktır. Bu nedenle nasıl bir sistem gelirse gelsin, tamamen kapsayıcı bir perspektifle gelmelidir.

Başkanlık sisteminin tam olarak uygulanması, sadece Akp'nin çıkaracağı milletvekili sayısıyla orantılı değildir. Zira özellikle HDP kesimi, olayı provake etmek için tabanını sokağa dökecektir. Bu yüzden çok geniş kapsamlı bir çalışma ile bu geçiş sağlanmalı ve herkesi tatmin edici düzeyde olmalıdır.