MERSİN’in Silifke İlçesi’nde köylülerin vazgeçilmezlerinden olan dokuma sanatı, gelişen teknolojiye karşı direnmeye çalışıyor. Kırsal kesimlerdeki çulfalık ve ıstarda dokunan kilim, heybe, çuval, peşkir, paspas, göynek, divan örtüsü, seccade, yolluk, battaniye ve savanların artık eskisi gibi ilgi görmüyor.

Sarıcalar Mahallesi’nde 3 çocuk annesi Ayşe Civelek, gelişen teknolojiye rağmen atadan kalma tezgâhta dokuma sanatını sürdürmeye çalışıyor. 30 yıldır bahçesine kurduğu tezgâhta Çulfalık dokuma yapan Civelek, kendisine müşterilerinin getirdiği ya da kendisinin kullanıp atmaya kıyamadığı kıyafet ya da perde, parçalanmış bezleri bir araya getirerek, Çulfalık ismi verilen tezgâhta geri dönüştürerek, kilim, heybe, çuval, peşkir, paspas, göynek, divan örtüsü, seccade, yolluk, battaniye ve savan yapıyor. 

Civelek, geçmiş yıllarda her evin önünde bir ıstar ve çulfalık tezgâhının kurulu olduğunu ve kadınların dokuduğu ürünlerde kızlarının çeyizine katkı sağlayıp, satarak da aile bütçelerine katkıda bulunduğunu söyledi. Civelek, gelişen teknoloji karşısında da dokuma sanatının kaybolma tehlikesiyle karşı karşıya kaldığını dile getirdi. 

Metresini 10 liraya yaptığını belirten Civelek, geçmişteki geleneklerin artık yavaş yavaş yok olmaya yüz tuttuğuna ifade ederek, eskiden mesleğini çok sayıda yapan kişinin bulunmasına rağmen günümüzde bu sayısının azaldığını vurguladı. 

Çocuklarını dokuma işinden kazandığı gelirle okutup evlendirdiğini kaydeden Civelek, "Şimdiki kızlar el dokuma ürünlere pek rağbet göstermiyor, çarşı pazardan aldıkları hazır ürünleri tercih ediyor. Dokuma sanatının kaybolma tehlikesiyle karşı karşıya olmasının bir nedeni de çok zaman isteyen meşakkatli bir iş olmasıdır. Ancak şimdiki kızlar uzun süren çalışmaların yerine hazır ürünleri tercih ederek pek uğraş vermiyorlar" dedi.