Nakliye sürecinde risk sıfır değildir. En iyi paketleme, en deneyimli ekip ve en sağlam araçlar bile trafik kazası, hava koşulları, hırsızlık, devrilme veya yanlış istifleme gibi olasılıkları tamamen ortadan kaldıramaz. Bu yüzden nakliye sigortası, hem bireysel taşınmalarda hem ticari sevkiyatlarda kritik bir güvence mekanizmasıdır. Hasar olasılığı düşük olsa bile etkisi büyükse sigorta işin kaderini değiştirir.
Nakliye sigortası ikiye ayrılır: eşya/emtia sigortası ve taşıyıcı sorumluluk sigortası. Emtia sigortası taşınan malın zararını doğrudan mal sahibi adına güvenceye alır. Taşıyıcı sorumluluk sigortası ise nakliye firmasının kusurundan doğan zararları karşılar ve genellikle limitlidir. Yüksek değerli ürünlerde yalnızca taşıyıcı sigortasına güvenmek yerine ek emtia sigortası yaptırmak daha sağlıklıdır.
Poliçe düzenlenirken ürünün cinsi, değeri, taşıma türü, güzergâhı ve yükleme–boşaltma noktaları net yazılmalıdır. Muğlak ifadeler hasar anında ödeme sorunlarına yol açar. Teminat kapsamı mutlaka okunmalıdır: bazı poliçeler yalnızca tam kaybı, bazıları kısmi hasarları ve hırsızlık/ıslanma gibi riskleri de kapsar. Kırılgan ürünlerde “kırılma–çatlama”, soğuk zincir ürünlerde “sıcaklık sapması” teminatının açıkça yer alması gerekir.
Bireysel taşınmada da sigorta çoğu zaman opsiyonel gibi görünür ama taşınanın ekonomik ve manevi değeri düşünülünce ciddi bir korumadır. Antika mobilya veya sanat eseri gibi eşyalar için değer tespiti yapılıp poliçeye eklenmelidir.
Hasar oluştuğunda teslim anında tutanak tutulması, ambalajın saklanması ve fotoğrafla belgelenmesi gerekir. Tutanaksız teslim alınan ürünlerde sigorta şirketi sorumluluğu reddedebilir. Sigorta seçerken muafiyet oranı ve tazminat hesaplama yöntemi de önemlidir; bazı poliçeler piyasa değerini bazıları fatura bedelini baz alır. Poliçeyi imzalamadan önce birkaç dakikalık okuma, aylar sürecek hukuki uğraşı engeller. Son olarak sigortanın nakliye sözleşmesiyle uyumlu olması gerekir; riskin başladığı/sona erdiği anlar çakışmazsa gri alanlar doğar.